صنعت گرجستان در چه بخش هایی پر رونق است؟

اگر چه برای تور گرجستان در بیشتر موارد فقط به جاهای دیدنی آن فکر می کنیم اما برای مهاجرت به گرجستان (اینجا)  نیاز به بررسی صنعت، اقتصاد، فرهنگ و... آن کشور داریم. سوخت و نیرو توسعه یافته در گرجستان به عنوان یکی از صنایع پر رونق این کشور به حساب می آید. ده‌ها ایستگاه برق آبی، از جمله نیروگاه‌ سوخومی و همچنین بسیاری از ایستگاه‌های انرژی زغال‌سنگ و گاز طبیعی نمونه ای از صنایع این کشور هستند.



صنعت زغال سنگ و فلزات در گرجستان
صنعت زغال سنگ گرجستان یکی از قدیمی ترین صنایع استخراج معدنی این کشور است که بر روی معادن بازسازی شده تقیبولی متمرکز شده است. منگنز و کانی های غیرفلزی این کشور نیز بخشی از صنعت آن به حساب می آیند. این صنایع از تالک تا سنگ مرمر، تامین کننده خوبی برای کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق هستند. کارخانه متالورژی روستاوی این کشور نیز اولین فولاد خود را در سال 1956 تولید کرد. ضمن اینکه بازارهای اوکراین، روسیه و... برای محصولات تولیدی این کارخانه نظیر ورق آهن چند لایه و لوله بدون درز مورد توجه قرار گرفتند. صنعت ماشین سازی طیف متنوعی از محصولات را تولید می کند. این محصولات شامل لوکوموتیوهای برقی راه آهن، وسایل نقلیه سنگین و تجهیزات حمل و نقل زمینی و... می شوند.

تجارت
صادرات اصلی گرجستان شامل فلزات، کودها و خشکبار است. سوخت‌ها، ماشین‌آلات، مواد غذایی و دارویی از عمده‌ترین کالاهای وارداتی این کشور هستند. بزرگترین شرکای تجاری آن ترکیه، روسیه و چین هستند. البته این کشور تجارت قابل توجهی با همسایگان خود در منطقه قفقاز و اروپای شرقی نیز دارد.

صنعت حمل و نقل در گرجستان
گرجستان سیستم حمل و نقل متراکمی دارد. در این کشور بیشتر بارها با کامیون حمل می شوند، اما راه آهن مهمترین وسیله حمل و نقل است. تفلیس از طریق راه آهن به سوخومی و باتومی در دریای سیاه و باکو در دریای خزر متصل می شود. این راه آهن، خط لوله نفت باتومی را به باکو آذربایجان متصل می کند. دو خط لوله گاز طبیعی نیز از باکو به تفلیس کشیده شده و سپس به سمت شمال کشور روسیه می روند. بنادر دریایی باتومی، پوتی و سوخومی برای کل منطقه قفقاز اهمیت اقتصادی زیادی دارند.

معدن
استخراج فلزات در گرجستان با مس در هزاره های ششم و پنجم قبل از میلاد آغاز شد. گرجی ها همچنین در دوران باستان طلا، برنز، برنج، مس و آهن را استخراج می کردند. معدن مس در طول قرن هجدهم در کارتلی رونق گرفت. در حالی که معادن نقره منبع اصلی درآمد در ایمرتی بودند. طیف وسیعی از مواد معدنی در این کشور در دوران اتصال به اتحاد جماهیر شوروی استخراج شد. این فلزات شامل روی، زئولیت، منگنز، سرب، مس، زغال سنگ، باریت، آرسنیک و غیره است. این کشور به اندازه یک قرن تولید کننده عمده منگنز با عیار بالا بود.

کشاورزی گرجستان
بخش کشاورزی گرجستان بیش از 55 درصد از نیروی کار را از طریق کشاورزی معیشتی به کار گرفته است. خاک و آب و هوای این کشور بخش کشاورزی را به یکی از مولدترین بخش های اقتصاد تبدیل کرده است. در واقع کشاورزی حدود 8.1 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص می دهد. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، مناطق خشک با سیستم آبیاری منحصربه‌فرد نجات یافتند. در حالی که مکان‌های باتلاقی خشک می‌شدند. این مسئله باعث شد که این کشور تولید غذای خود را از سال 1918 تا 1980 ده برابر کند.  در سال 2011 بیش از 35 درصد از زمین‌های قابل کشت گرجستان به زیر کشت رفتند. بخش کشاورزی عمیقاً تحت تأثیر ناآرامی‌های داخلی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت. بیش از 85 درصد از زمین های زیر کشت در سال 1993 به جز مزارع چای، تاکستان ها و باغ ها به غلات اختصاص پیدا کرد. گندم در 37 درصد از زمین گرجی ها کاشته شد. در حالی که ذرت در 40 درصد زمین ها به زیر کشت رفت.

گردشگری
بخش گردشگری بخش مهمی از اقتصاد گرجستان است که 6.7 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد. درآمد حاصل از گردشگری برابر با 1.94 میلیارد دلار است. تمامی بازدیدکنندگان بین المللی به طور متوسط 6.5 روز در این کشور می مانند.

انرژی گرجستان
گرجستان ظرفیت گسترده زیادی در انرژی آبی دارد و همین موضوع آن را به تامین کننده انرژی آبی در منطقه نیز تبدیل می کند.